Een film die van de hak op de tak springt, is niet prettig om naar te kijken. Een duidelijke verhaallijn kenmerkt een goede film, maar het is niet altijd even eenvoudig die te creëren. De eerste stappen om dit waar te maken probeer ik jullie hier uit te leggen
Een filmscript is iets wat weinige onder ons als hobby filmers weinig maken, Meestal beginnen we te filmen vooraleer de verhaallijn staat uitgeschreven of getekend.
We nemen de camera in de hand en beginnen te filmen wat we interessant vinden.
Het gevolg daarvan is dat we achteraf wel de hoofdonderwerpen hebben, maar geen verhaallijn.
Wanneer we deze beelden dan bekijken op de computer, is het behalve voor u onwaarschijnlijk dat uw toeschouwers de betekenis van de film waarderen.
De shots van het oude gebouw, dat romantische steegje, de prachtig besneeuwde bergen of de het etentje op een terrasje krijgen immers pas betekenis als ze worden ingekaderd
in een logisch verhaal.Gebruikt u geen verhaallijn zal de toeschouwer aan wie u de film vertoont er weinig van snappen.Die verwacht namelijk dat de beelden geduid worden, zodat ze aan kracht en betekenis winnen. Aan u dus als editor om een verhaallijn te creëren tijdens de montage.
Het eerste dat we moeten doen is onze shots verzamelen
Wanneer men maar een onderwerp heeft zoals een uitstapje naar de efteling, een familiefeest of een verjaardag is een verhaallijn vlugger bedacht dan bij een vakantie waar men 14 dagen op stap is geweest.Hier krijgt men immers alle dagen andere onderwerpen die we moeten proberen te verwerken tot een geheel.Voor elke film die men monteert moet men steeds vooreerst alle shots verzamelen in een map en ook het spotten (bekijken) van het videomateriaal.Zeker wanneer de film eerst een paar maanden in de kast heeft gelegen.Hierdoor geraakt men terug bekend met zijn geschoten materiaal.Doe dit zorgvuldig en herbekijk uw materiaal meerdere malen.Verwijder dan ook onmiddelijk de shots die onscherp zijn, waar iemand voor uw lens is komen stappen enz.Shots die zeer bruikbaar zijn kan men mist wijzigen van de bestandsnaam al aanduiden zodat men ze later makkelijk terug vindt.Nadien laat men het enige dagen rusten en begint u na te denken over de verhaallijn.
Daarna gaan we de shots opdelen.
Hier moet men dan beslissen of we een cronologische opbouw van de film gaat maken.In dit geval kan men zijn shots al opdelen dag per dag.Maak hiervoor best een map per dag aan waarin u de shots van die dag stopt.
Volgt men niet het verloop van dag tot dag kan men zijn film ook opdelen per onderwerp.
Hiermee bedoel ik dan Steden bezoeken,de dagen aan het strand, de wandeling naar een natuurpark enz.Wel moet u hierbij in het oog houden of u voor ieder onderwerp over voldoende beeldmateriaal beschikt.Hoe dikwijls gebeurt het niet dat men zijn camera meeneemt naar het strand en maar 3 shots maakt.Deze shots zijn dan onvoldoende om op een deftige manier in de film te worden opgenomen.Eens alle shots zijn opgedeeld in afzonderlijke mappen krijgt men een beter overzicht over de shots die men kan gebruiken in de film.
Wat U ook nog mag doen is wanneer men in een bepaalde stad veel beeldmateriaal heeft omdat men op die plaats ook nog een interessant museum heeft bezocht deze map onderverdelen in afzonderlijke submappen gerangschikt per onderdeel van uw bezoek aan die stad.
Nu begint uw film al enige vorm te krijgen.U beschikt over uw onderwerp (uw vakantie) en krijgt al een duidelijk overzicht van uw hoofdstukken (Stedenbezoek,trektocht,een optocht)Ook over de sequences of tijdlijnen hebt u nu een overzicht.Wat ons nu nog rest is om de sequences vorm te geven.
Wat we nu nog moeten uitvissen bij het samenstellen van de tijdlijn is wat we onze kijkers willen vertellen.Bij een stadbezoek is dit meestal duidelijk wat we willen laten zien.Moeilijker wordt het als we de beelden van een trektocht moeten rangschikken zodat de kijker een duidelijk beeld krijgt van wat wij te zien kregen.
Bij een stadsbezoek kan men zich afvragen wat de kijker het meest gaat boeien.
Nemen we nu als voorbeeld San Francisco.Moeten we hier de schoonheid van de stad naar voren brengen of vinden we de drukte die er heerste of kiezen we ervoor om debezienswaardigheden naar voren te brengen.Meestal komt u achter de belangrijkste reden omdat u die simpelweg weet of omdat de beelden na het spotten voor zich spreken.
Hebt u losse beelden van bijvoorbeeld een mooi huis maar u kunt het niet in uw verhaallijn krijgen laat het dan gewoon weg maar bedenk dat u het later nog misschien kunt gebruiken.Dat betekent niet dat u de beelden niet kunt gebruiken. Shots van mooie gebouwen, steegjes of bergen en mensen aan zee kunt u regelmatig gebruiken in combinatie met andere stedentrips, landschapen strandopnames. Dat is het mooie van monteren: we gebruiken beelden om suggesties te wekken of een sfeer te creëren die het totale verhaal ten goede komt. Niemand die u zal vertellen dat het beeld niet klopt met de werkelijkheid, behalve misschien uw reisgenoten.
Als u twijfelt over een bepaald beeld en het belang ervan niet kunt achterhalen laat het ook weg.Wat voor u niet duidelijk is is het voor onze toeschouwers zeker niet duidelijk.Heeft men verschillende dagen op een bepaalde plaats gefilmd moet u er ook op toekijken dat het plaatje blijft kloppen.
Wanneer het de ene dag stralend weer was en de volgende dag miezerig regende kan men deze beelden ook moeilijk mengen.Eens zover dat u weet wat u per sequence wil vertellen gaat men de beelden selecteren om het verhaal in een bepaalde vorm te stoppen.Ook dit doet u alleen op hoofdlijnen, door sleutelbeelden te selecteren voor elke scène die u wilt gebruiken om uw sequence op te bouwen.
De sleutelframes of key shots bevatten enkel dat shot waar het in die specifieke scène om draait.
Om die shots te kunnen bepalen bekijkt u de opnamen van het betreffende onderwerp nog een keer zeer nauwkeurig. Waarschijnlijk krijgt u zo dan een beter zicht op de sleutelframes.
Pak nu terug naar ons voorbeeld over San Francisco.
Eerst bezocht u de binnenstad en hebt hierover 10 beelden
Daarna een bootttocht onder de brug wat 14 beelden opleverde.
Tot slot een bezoek aan Alcatraz wat 25 beelden opleverde.
Na het bekijken van de clips is het eenvoudig vast te stellen dat we deze dag kunnen opdelen in een aantal scènes.Ook gaan we deze shots onderverdelen in aparte mappen om het geheel overzchtelijk te houden.Zie hieronder hoe we dit realiseren in ons montage programma.Een voorbeeld is met Magix gemaakt het onderste met Adobe premiere CS6.
Tevens kan men alzo scène voor scène afwerken.
Hoe men nu het verhaal opbouwt kunnen we nu duidelijk bepalen volgens onze beschikbare beelden.Vaak is het een kwestie van uitproberen om erachter te Als u de tijdlijn daarna in zijn geheel afspeelt, merkt u vanzelfwaar u nog wat aan de structuur moet sleutelen.
Wat ik ook meestal doe is van iedere scène nadat ze klaar is al een film te renderen.
Dit voorkomt dat bij het crashen of vastlopen van uw montage programma u niet van vooraf aan moet herbeginnen.Als alle scènes dan afgewerkt zijn plaats men van iedere scène de gerenderde film op de tijdlijn.Dit geeft dan nog als voordeel dat men makkelijk markers kan plaatsen zodat als men nadien een dVD of Blu-ray -menu maakt deze markers onze indeling gemakkelijk maken.
De climax van een verhaal behoud men best tot het laatste.
Dit laat op de kijker een goede indruk na en geeft hem het gevoel van "is het nu al gedaan".
Als voorbeeld plaats ik hier de film over San Francisco.Niet dat deze film 100% correct is maar het geeft jullie een gedacht hoe ik deze film opbouwde.
